Een stage biedt niet alleen kansen om de arbeidsmarkt te verkennen, maar ook het buitenland. Momenteel loop ik stage op een eiland, namelijk het levendige Manhattan. Voor mij was het al langere tijd duidelijk dat ik Amsterdam wilde inruilen voor New York. Het zal niemand verrassen dat er flink wat stappen zaten tussen deze wens en mijn uiteindelijke stageplek bij Horizon Media. Sinds de start van dit proces denk ik vaak “Dit had makkelijker gekund” of “Had je dat niet eerder kunnen zeggen”. Daarom heb ik de basis feiten voor een stage in het buitenland op een rijtje gezet.
Laat ik bij het begin beginnen: stap één is uiteraard het vinden van een organisatie die aansluit bij jouw interesse. Jammer – je droom agency zoekt geen stagaires en je krijgt geen antwoord op je motivatiebrief. Gelukkig leiden er meerdere wegen naar Rome en LinkedIn is er één van. Ga naar het account van de organisatie en kijk rond in de rechter kolommen. Hier vind je gerelateerde pagina’s en bedrijven, die een nieuw startpunt vormen.
Het volgende punt is dat een stageprogramma in Amerika vaak plaatsvindt in de zomer en niet gedurende het verplichte UvA semester. Een voet in de deur helpt wanneer je afwijkt van het normale schema, of vermeld in je motivatiebrief waarom jij juist in dit seizoen een waardevolle speler bent. Denk aan voorkennis over uitdagingen in de industrie of speciale feestdagen op de kalender die kansen bieden. Vraag vooral om advies of hulp van docenten, familie, vrienden en alles daar tussenin. Mensen vinden het meestal leuk vinden om je een eind op weg te helpen.
Eindelijk! Je hebt een stageplek, maar wat nu? Ik kan niet genoeg benadrukken hoe belangrijk het is om dan zo snel mogelijk met je visum te beginnen. Door een miscommunicatie begon ik te laat met mijn J-1 visum regelen. Dit resulteerde in weken vol stress, vragen zonder antwoorden en onbereikbare telefoonnummers van de ambassade. Amerika houdt graag mensen buiten hun grenzen en met last-minute pogingen is dit een gegarandeerde uitkomst. Het is een rigide systeem en sommige communicatie gaat zelfs per post vanuit de VS. Pas daarna mag je een afspraak bij het Consulaat maken om vervolgens te belanden in een maandenlange wachtrij. Zoek dus naar de juiste websites nog voordat je een handtekening zet.
Mijn laatste tip is om de snelheid van je communicatie een prioriteit te maken. Ik kampte met een tijdsverschil van zes uur en dit vertraagt het proces. Zeker tijdens het visum regelen, ben je afhankelijk van het tempo van je sponsor. Door toch nog snel te antwoorden voordat je gaat slapen, voorkomt men zich te bevinden op het scherpst van de snede. Op die manier is er ruimte voor onverwachtse wendingen en weerspiegelt je communicatie een proactieve houding.
Tot slot wens ik je heel veel plezier! Tijdens een full-time baan vliegt de tijd voorbij. Ik heb mijn eerste dagen gebruikt voor het regelen van een bankrekening, social security number en pre-paid telefoon abonnement. Sindsdien tik ik steeds meer af van mijn bucketlist – die tegelijkertijd groeit met nieuwe aanraders.
Leave a Reply