Eigenlijk weet ik niet goed hoe ik mijn vreugde kan overbrengen in een blog van een paar honderd woorden, maar ik loop sinds een week stage bij Paradiso en het is een droom die uitkomt. Om eerlijk te zijn had ik geen idee wat ik met het hele idee van stagelopen aan moest; ik zag allerlei vacatures langskomen en het leek me eigenlijk allemaal wel prima. Totdat ik ineens zag dat Paradiso op zoek was naar een stagiair en ik me bedacht dat ik op zoek was naar een stage en dit een fantastisch idee was en we samen nog lang en gelukkig zouden leven. Net zoals voor bijna iedereen is muziek heel belangrijk voor mij. Het leven is nu eenmaal een beetje stil zonder muziek. Ik houd van muziek luisteren, over muziek praten, over muziek lezen en het vooral niet zelf maken, want dat is voor niemand leuk. Maar stel je voor dat ik voor een concertzaal over muziek mocht schrijven, de hele dag muziek kon ontdekken en net zo vaak het woord ‘muziek’ gebruiken als ik in deze post doe!
Ik kreeg antwoord van een organisatie in Utrecht: Ekko. Ze wilden mij wel uitnodigen op gesprek. Nou, ik heb staan dansen in mijn keuken. Ik vond het megaspannend. Het was een heel relaxed gesprek en ik had wel een aardig gevoel erover tot ik er thuis ineens achter kwam dat ik al de hele dag met mijn blouse binnenstebuiten aan rondliep. Ik heb werkelijk waar geen flauw idee hoe ik dat ding heb aangetrokken, maar de knopen zaten toch echt aan de binnenkant. Heb maar weer eens geleerd dat ik niet weg kom met er classy uit willen zien.
Een paar dagen later kreeg ik een telefoontje dat Paradiso MIJ graag op gesprek wilde uitnodigen. WAT??? Heb zo mogelijk nog harder staan dansen in mijn keuken (ik ben altijd in de keuken blijkbaar). Er kwam wel wat meer kijken dan bij Ekko, ik moest namelijk een opdracht maken van tevoren: een Spotify-playlist, een bio voor op de website, een tweet en een Facebookbericht maken van een bepaalde artiest. Ik ging meteen aan de slag en kwam erachter dat ik de muziek verschrikkelijk vond. Het lag helemaal niet in mijn straatje en ik luisterde dan ook geen vergelijkbare muziek. Desondanks heb ik met veel enthousiasme wat in elkaar geknutseld en heb ik het tevreden gemaild, waarna ik eigenlijk meteen alweer dacht: ‘What the fuck heb ik net opgestuurd?!’ Een paar dagen later kreeg ik antwoord van Ekko dat ze me graag een stageplek wilden aanbieden (ondanks de blouse), maar toen heb ik af moeten wijzen omdat ik ook fantastisch nieuws van Paradiso had ontvangen.
Ik denk dat het belangrijkst is om gewoon jezelf te zijn en eerlijk. Het hangt er natuurlijk vanaf waar je solliciteert en wat voor persoon je tegenover je hebt, maar ik werd toch ineens twee keer zomaar aangenomen door normaal te doen en mijn enthousiasme voor de stageplek over te brengen.
Eind goed, al goed jongens. Ik ben zowaar de nieuwe communicatie- en marketingstagiair van Paradiso en ik mag me de hele dag met concerten bezighouden en mezelf op de gastenlijst knallen elke avond. Mijn taken omvatten de mailbox beheren, posters uitprinten en ophangen, playlists bijhouden, Facebookberichten maken, nieuwsbrieven schrijven, de site bijwerken en in de loop van de stage werken naar zelfstandig programma’s promoten. Gelukkig zijn mijn collega’s allemaal heel behulpzaam en vooral heel geduldig met me. Het is druk, maar de uren vliegen voorbij op een dag en ik leer heel veel. Mijn onderzoek (niet jatten graag) zal gaan over de invloed van Facebookberichten op de kaartverkoop. Met andere woorden: zorgt blootstelling aan Facebookberichten van Paradiso ervoor dat er meer kaartjes worden verkocht voor dat evenement?
Sorry voor dit lange verhaal maar ik was lekker op dreef en ik hoop dat jullie ook je stage kunnen zien als meer dan er alleen ‘even doorheen moeten’. Ik wil niet als een soort stage-goeroe klinken (ik ben hier niet voor ingehuurd) maar ik had nooit gedacht dat ik zo enthousiast erover had kunnen worden. Het heeft bij mij echt een kwartje doen vallen over wat ik nu eigenlijk wil met deze studie. Ik heb nog een lange weg te gaan, maar ik ben nu al een blije CW-student die van haar grootste passie haar stage heeft mogen maken.
P.S. TivoliVredenburg heeft me nooit terug gemaild, dus dat kan ook gebeuren. THEIR LOSS!
Leave a Reply