Ik heb van 7 februari 2022 t/m 7 juni 2022 stage gelopen bij ICK Dans Amsterdam. ICK is een bedrijf dat waanzinnige dansvoorstellingen produceert en beginnende choreografen ondersteunt bij het maken van hun eigen dansvoorstellingen. Mijn taken waren het beheren van de social media pagina’s en de website, het maken van nieuwsbrieven en servicemails, en ook ben ik veel in contact geweest met klanten en de pers. Mijn persoonlijke leerdoel was inzicht verkrijgen in hoe een kantoor functioneert. Ik had meegekregen dat dit bedrijf meer uit de social media wilt halen en wilt verjongen, wat klinkt als de perfecte plek voor de kennis van student Communicatiewetenschap. Tijdens mijn stage had ik veel innovatieve ideeën geuit die een omslag hadden kunnen zijn voor dit bedrijf. Echter, ik kijk met een gemengd gevoel terug op mijn stage.
ICK heeft een sterke filosofische en kunstzinnige insteek en gebruikt dit als basis voor hun voorstellingen en communicatie. Het probleem is dat de directie dit per se gecommuniceerd wilt hebben, maar het is duidelijk aan de kaartverkoopstanden en social media engagement dat het niet effectief is. Je zou denken dat een student Communicatiewetenschap hierin veel kan bijdragen en dat dacht ik ook, maar hij moet zijn filosofische visie hoe dan ook gecommuniceerd hebben. Het is mij vaak overkomen dat ik mijn communicatiewetenschappelijke kennis verwerk in communicatie-uitingen, het dan opstuur naar de directie om inhoudelijk gecheckt te worden, en dat al mijn toegepaste kennis door hem is verwijderd. De ergste keer was toen ik in een publicatie *één woord* inhoudelijk verkeerd had gebruikt en dat de directie meteen een kwartier lang over de telefoon richting mijn supervisor aan het uitbarsten was.
Zacht gezegd heb ik de directie als arrogant en egocentrisch ervaren. In mijn mening behandelde hij mij indirect, maar ook alle andere medewerkers, als minderwaardig en als iemand die moet voldoen aan zijn wensen. Dit merkte ik met name op in de manier waarop de directie mijn supervisor als behandelde, terwijl mijn supervisor juist zo erg zijn best doet om het bedrijf op weg te helpen en vrijwel iedere dag minstens een uur overwerkt. Mijn supervisor mag best wat vaker voor zichzelf opkomen en assertiever zijn (hetzelfde geldt voor alle medewerkers), maar uiteindelijk is de directie verantwoordelijk voor de werkcultuur en bestaat er natuurlijk een scheve machtsverhouding tussen de directeur en een medewerker. Bij ICK voelde ik mij slechts een hulpje in plaats van een volwaardige medewerker, en wat ik in deze blogpost beschrijf is in mijn optiek (slechts) de kern van het probleem in dit bedrijf. Al met al verwijt ik het mijn supervisor dus niet dat mijn communicatiewetenschappelijke inzicht vrijwel niet is benut.
Ik heb mijn stage dus veelal als negatief ervaren, maar daardoor was het juist ook héél leerzaam. Mijn persoonlijke doelstelling was om inzicht te verkrijgen in hoe een kantoor functioneert, en dat heb ik van deze stage gekregen. Ik ben blij dat ik ervoor heb gekozen om deze stage af te ronden, want nu weet ik wat en wie ik moet vermijden in mijn carrière. Een positief punt was dat de medewerkers allemaal hartstikke vriendelijk zijn. Er werd altijd getrakteerd op verjaardagen en er werd ook zelfs zonder reden getrakteerd.
Voor iedereen die overweegt om bij ICK Dans Amsterdam zijn of haar stage te gaan lopen, raad ik het sterk af. Ik vind dat de werkcultuur binnen dit bedrijf niet gezond en niet vruchtbaar is.
Nogmaals, ik raad het je sterk af om bij dit bedrijf jouw stage te gaan lopen.